Dubbelinterview Joris Bengevoord en Mario Jacobs
De factievoorzitter van GroenLinks Tilburg Joris Bengevoord en GroenLinks-wethouder Mario Jacobs hebben het eerste half jaar erop zitten. Oud-wethouder Gon Mevis interviewde hen over de sociale stad, de groene stad, en het politieke spel. “Hoe harder de wind van rechts gaat waaien, des te groter ik word.”
De sociale stad
Joris Bengevoord: “Ik denk dat er op het gebied van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) mede door het beleid van Marjo Frenk als vorige wethouder een hele goede basis ligt waarop we kunnen voortborduren. Maar we moeten wel realistisch zijn, ik denk niet dat je moet gaan verkopen dat er het aankomend jaar niks fout zal gaan. Dat moeten we bij voorbaat accepteren en niet in een soort kramp schieten waarbij we organisaties met heel veel regels en verantwoording op slot zetten. We moeten ze vooral laten doen waar ze goed in zijn. Ondanks de kille bezuinigingen van Mark Rutte en Diederik Samsom denk ik dat we een beleid hebben bedacht dat aanzet tot innovatie, waardoor we binnen de heel erg krappe middelen die er over zijn gebleven toch wat voor die mensen kunnen doen. Het gaat immers niet om meer zorg, maar om betere zorg. En als het ergens mis gaat, hebben we altijd nog de egalisatiereserve voor de transities in het sociaal domein. Dat is geen structurele oplossing, maar er staat straks wel bijna 12 miljoen te wachten om klappen die er mogelijk gaan vallen in ieder geval tijdelijk te repareren. Ik heb er echt wel buikpijn van gehad, maar uiteindelijk denk ik dat we met dit fonds nu een comfortabel verhaal hebben. En we blijven er goed bovenop zitten.”
Mario Jacobs: “Het is niet altijd even gemakkelijk geweest, natuurlijk. Rondom het participatiebeleid hebben we lastige keuzes moeten maken, gedwongen door het rijksbeleid. Daar hebben we ook wel eens een extra vergadering over belegd, maar dat heeft niet geleid tot dusdanige stress dat ik dacht ‘oh, komt dit wel goed?’”
De groene stad
Mario Jacobs: “Het punt van het stadsbos is: het staat in het coalitieprogramma, de incrowd kent het , maar we merken dat de Tilburger het niet weet. Voor een deel is dat, en dat klinkt gek: branding. Geef het een naam en dan gaat het leven. Voorheen heette het volgens mij ‘Regiopark Zuid-West’, tja. “Wat gaan we doen vandaag?”, “We gaan gezellig naar Regiopark Zuid-West!” Dat gaat ‘m dus niet worden. Er zitten zoveel verborgen kwaliteiten in dat gebied, het is gewoonweg zonde om dat verborgen te laten.”
Joris Bengevoord: “Ik denk dat we heel erg blij mogen zijn over de groene en de duurzame ambities. En duurzaamheid mag er zijn voor de hele stad,. Waar D66 het vooral heeft over duurzaamheid voor de “yuppen”, willen wij kijken hoe we ook in de minder weerbare wijken kunnen zorgen dat daar energiecoöperaties opstaan, zodat de groene vlek in Tilburg niet alleen maar in de Bomenbuurt en de Armhoefse Akkers staat, maar door de hele stad verspreid raakt. Ik denk dat daar een punt ligt waarop we ons kunnen onderscheiden.”
“We hebben nu geregeld dat monumentaal groen mee moet worden genomen in de evenementenvergunning. Dat komt mede doordat ook de LST zich daar druk over maakt. In veel dossiers verschillen we met hen van mening, maar er zijn ook dossiers waar ze een onverwachte steun zijn. En waarbij je CDA en VVD vervolgens ziet kijken van “huh, wat doen zij nou weer, zij horen toch ook een beetje bij ons?”
Mario Jacobs: “Het coalitieakkoord is een geweldig akkoord, maar er staat een aantal dingen in die wij als we het alleen voor het zeggen hadden gehad, anders hadden gedaan. Het winkelrondje is bijvoorbeeld voor veel GroenLinksers een pijnpunt. Wij denken: ja, dat centrum moet vooruit, maar de vraag is: is dat met meer meters, of is dat door op een andere manier te kijken naar wat winkelen is, naar wat mensen zoeken in dat centrum? Dat probeer ik in te brengen in het college. Maar tegelijkertijd merk je dat de lijn die al in de vorige collegeperiode is uitgezet het lastig maakt om zijwind te geven, en dat ik soms meer voor het college moet gaan staan dan ik vanuit mijn GroenLinks-hart zou willen. Maar besturen is compromissen sluiten, en ik sta voor de volle 100% achter de compromissen die we hebben moeten sluiten. Je moet iets inleveren om iets binnen te kunnen halen. En we hebben veel binnen gehaald. Dat komt omdat we met drie progressieve partijen in het college zitten, en van de rechtse partijen het CDA de meest reële is, waardoor we het mooiste coalitieakkoord hebben dat we ooit gehad hebben. Dat kans dat we zo’n zelfde akkoord nog een keer krijgen, die is naar mijn gevoel klein.”
Het politieke spel
Mario Jacobs: “Het college is een fijn team. We hebben nog geen moment gehad waarin we ons moesten terugtrekken om op de hei te gaan overleggen over hoe we dit met z’n allen recht zouden moeten breien. En dat heeft er volgens mij mee te maken dat er, ondanks dat je af en toe wat schuring hebt, wel een basis is van vertrouwen en een basis waarin we met z’n allen echt de rit willen uitzitten en er iets moois van willen maken voor de stad. Dat maakt het een stuk gemakkelijker.
Toen ik tijdens een commissievergadering zelfstandig besloot de blokkade op de Sint Josephstraat te laten verwijderen, werd ik daarin gesteund door het college. Maar ze hebben wel een heleboel grappen gemaakt. Dan voel je ‘m wel, maar op een manier waarvan je denkt: ja, de sfeer is goed.”
Joris Bengevoord: “Ik mocht die vergadering rondom de Sint Josephstraat voorzitten en het is natuurlijk fijn dat je wethouder applaus krijgt. Ik mocht niet lachen van de commissie, maar ik deed het toch, ook als onpartijdige voorzitter blijf je GroenLinkser.”
“Volgens mij moet ik niet dé grote beschermer van deze coalitie zijn, dat doen we met elkaar, maar feit is wel dat er in het coalitieakkoord afspraken zijn gemaakt. Door nu heel heftig te zeggen: we gaan die afspraak nou eens helemaal uit elkaar gooien, help ik GroenLinks, Mario en de stad niet.”
Mario Jacobs: “De relatie die fractie en ik met elkaar hebben is er een is waarin we elkaar opzoeken, elkaar steunen, we hebben het idee dat we naar een stad toe moeten die past bij onze idealen. Ik vind het een hele mooie combinatie van enerzijds het college waarbij je soms de pijn moet pakken met je GroenLinks-hart, en anderzijds het spel spelen met de fractie om zo veel mogelijk van je idealen er doorheen te trekken.”
“Joris Bengevoord: “Je merkt dat de PvdA in een spagaat zit. De landelijke partij heeft het participatiebeleid waartegen ze nu vanuit de oppositie moeten ageren zelf over Tilburg uitgestort. De SP zit ook in die spagaat, maar dan andersom vanwege hun rol in het college. De VVD pakt dat sluw op, dan wordt Tilburg door SP landelijk als slecht voorbeeld genoemd, nou, dan staat VVD-raadslid Roel Lauwerier bij de microfoon om zowel aan SP-wethouder Hans Kokke als aan de SP-fractie te vragen wat ze daarvan vinden.”
Mario Jacobs: “Je merkt dat het makkelijker werken is omdat je bezig bent met een coalitieakkoord dat in de kern gewoon progressief is. Met name de rechtse partijen in de raad gaan soms flink te keer over het ruimhartige armoedebeleid, de aandacht voor fietsers en groen, ons sociale asielbeleid of de verhoging van de parkeertarieven.
En hoe harder de wind van rechts gaat waaien voor mij, des te groter ik word. Dat is een verschil, andere partijen worden juist kleiner als die wind gaat waaien.”
Joris Bengevoord: “Ik hoor af en toe mensen zeggen: ‘Geen lol aan, die GroenLinksers gaan voor inhoud en blijven weg van politieke spelletjes. ‘Als we dat vier jaar vol kunnen blijven houden, dan ben ik zeer tevreden.“