In de Leharstraat heeft Kompaan twee huizen die aan aan elkaar zijn geschakeld waar 6-7 jongeren per huis worden gehuisvest. De twee huizen zijn twee aparte groepen, en op elke groep staat een eigen begeleider. Alleen op dalmomenten „kijkt de begeleiding over” en is er 1 begeleider aanwezig op beide huizen. Het is eigenlijk een soort voorstap voor de reguliere kamertraining, en de methodiek kent 4 fases op weg naar zelfstandigheid. Naast een gewone huiskamer, heeft iedereen een eigen slaapkamer en is er ruimte voor de begeleiders.
Toen ik aankwam kwamen mij even de herinneringen van mijn studentenhuis bovendrijven, er was een huisvergadering waar punten als schoonmaak en boodschappen op de agenda stonden. Na afloop van de vergadering gaat de groep uiteen, een aantal jongeren gaat nog even op pad, een ander groepje doet een spelletje in de woonkamer, en de laatste belooft na Goede Tijden nog even zijn verzaakte schoonmaaktaak alsnog uit te voeren.
Individuele leerdoelen
Na een avond vol leuke gesprekken moet iedereen weer binnen zijn. Vanaf 22:00 uur bespreekt begeleider Dennis individueel de dag door met de jongeren. Iedereen heeft individuele leerdoelen die ze dagelijks bespreken, ook wordt de planning voor de dag erna besproken en worden afspraken gemaakt over geld, contact met ouders en familie of school. Het is goed om te zien hoe iedereen aan zijn eigen doelen werkt, en hoe de meeste jongeren proberen om telkens een fase hoger te komen. Een fase erbij, betekent meer vrijheid en verantwoordelijkheid en wie wil dat nou niet als 17-jarige?
Nadat iedereen met iedereen is gesproken gaan de jongeren naar boven en na wat gedonderjaag op de gang is het rustig… Iedereen gaat slapen. Voor Dennis en andere begeleider Giovanni begint het nu pas, een enorme berg administratie moet ingevoerd worden in het electronisch dossier systeem. Uiteindelijk kunnen zij anderhalf uur later dan ook gaan slapen.
Betrokkenheid van de begeleiders
Wat mij opviel was dat de begeleiders enorm betrokken zijn bij hun jongeren. Ze komen graag nog even terug naar hun werk om bijvoorbeeld een gesprek op school te doen, en zitten nadat de jongeren om 23:00 op bed liggen, nog anderhalf uur administratie te doen. Bijzonder, want de volgende dag om 6.45 gaat de wekker weer.
's Ochtends: Op mijn gang wordt een jongen wakker gemaakt, je hebt nog 20 minuten dan moet je naar school… Gevloek en getier volgt… maar na 20 minuten zit hij beneden aan een stapel boterhammen. Na een ontbijt verzorgd door de begeleiders ga ik door naar de Boodschappenplusbus. Ik besef me heel goed wat de kracht is van dit soort kleinschalige voorzieningen midden in een woonwijk. Alle jongeren zijn betrokken en lijken tevreden om op deze manier op weg te gaan naar zelfstandigheid.
Weer een reden om ook na 19-3 keihard te blijven knokken om dit soort begeleidingsvormen in stand te houden.