Negentien kratten met luxe etenswaren, kaarsen, cadeau-artikelen en verzorgingsproducten leverde GroenLinks Tilburg vrijdag 25 januari af bij de Tilburgse Voedselbank. De artikelen werden de afgelopen week ingezameld in onder meer winkels in de Noord- en Nieuwlandstraat. Producten uit het kerstpakket die anders vaak achter in de kast of in de vuilnisbak belanden maken nu mensen die financieel in de knel zitten blij. Stadsdichter Esther Porcelijn schreef voor deze gelegenheid een speciaal gedicht en droeg dit voor aan de vrijwilligers van de Voedselbank.
In negen winkels in de Noordstraat en Nieuwlandstraat stonden de afgelopen weken inzamelbakken van GroenLinks Tilburg. Onder het motto 'Ga opgeruimd 2013 in' konden bezoekers in deze bakken spullen kwijt die zij liever aan een ander gunden die deze artikelen niet zo snel krijgen. Producten uit het kerstpakket die anders vaak achter in de kast of in de vuilnisbak belanden. Naast de verspilling die dit met zich meebrengt, zijn de mensen van de voedselbank juist blij zijn met deze producten. GroenLinks Tilburg en winkels in de Noord- en Nieuwlandstraat wilden hierbij helpen.
Overhandiging
Op vrijdag 25 januari om 10.15u overhandigde GroenLinks-Commissielid Ron Cremers de opbrengst van deze actie aan de vrijwilligers van de Tilburgse Voedselbank op de Beelaerts van Bloklandstraat in Tilburg. Stadsdichter Esther Porcelijn droeg hierbij het gedicht Armoede (Verborgen) armoede voor, speciaal geschreven voor de Tilburgse Voedselbank en hun vraag naar kerstpakketten.
Tilburgse Voedselbank
De Stichting Tilburgse Voedselbank zet zich in voor huishoudens in Tilburg en omgeving, die om wat voor reden dan ook in financiële problemen zijn gekomen en daardoor geen voedsel meer kunnen kopen. Voedsel dat niet meer verkocht wordt maar wel nog voor consumptie geschikt is, verstrekt de Voedselbank gratis aan deze huishoudens in nood. Daarmee snijdt het mes aan twee kanten: verspilling van voedsel wordt tegengegaan, en mensen in nood worden geholpen. De Stichting Tilburgse Voedselbank werkt volgens de richtlijnen van de Voedselbank Nederland welke aangesloten is bij de Europese federatie van voedselbanken.
Inzamelpunten
Bezoekers konden tot en met 16 januari spullen inleveren in de Noordstraat bij Zijne Koninklijke Hoogheid op nr. 86, Burgerij Bistro, Noordstraat 87-89 en café De Spaarbank op nummer 125 en op de Nieuwlandstraat bij Bloom, Nieuwlandstraat 5, De Zevensprong, op nummer 37, De Wereldwinkel op nummer 39, Boekhandel Livius op nummer 56 en De Soete Inval op nummer 58A. Mensen konden hun spullen ook kwijt tijdens het nieuwsjaarsevent Frisse oren, de gezamelijke 'nieuwsjaarsreceptie' van veertien cultuurorganisaties op zondag 6 januari en tijden de start van Het Jaar 013 op zondag 13 januari in de NWE Vorst. Ook bedrijven en instellingen die kerstpakketten over hadden, konden deze bijdragen aan de actie.
GroenLinks Tilburg is van plan samen met partners in de stad van deze actie een jaarlijkse traditie te maken.
Armoede (Verborgen) armoede
Voor de Tilburgse Voedselbank en hun vraag naar kerstpakketten.
De armen van nu zijn als… de armen van vroeger.
Bespot, belast, beknibbeld.
Niemand kent ze, niemand is ze
Maar iedereen wil vergelijken.
“Het valt wel mee, met mij valt het mee.”
Als een lopende naast de lamme.
We weten alles beter,
Meer doen, minder klagen
Koken voor vier euro kan toch best?
De rijkdom toont zich:
Naast de lamgeslagen
Zitten wij gepoft te piepen
Rond de tafel met schimmig licht
Sfeervol en hip knagen we
Aan onze knapperige borden.
Haute Cuisine van vroeger is van nu.
Arm en dus dom, denken we,
Verslagen is nooit echt gestreden.
Gevallen heeft nooit goed gestaan
Op eigen benen, de eigen broekriem aan.
Schenken uit de dozen op zolder
Met oude broeken en gatensokken
Verfrommelde jurken en blikjes maïs
We zijn het kwijt, gegeven is gegeven
Dankbaarheid komt met een prijs.
Meer? Willen ze meer?
“Hoe durven ze ’t in de bek te kijken?
Ik werk hard hoor, ik werk hard!”
Voor elke cent zo tien andere.
Het kratje, thuis, zorgvuldig gedekt
Met een theedoek over de koekjes
“Hier gaat iemand van overleven,
Hiervoor verdien ik respect.”
Wij drogen in gedachte hun tranen
Met kaasstengels en zeven bananen,
En, na gretig te hebben gegeven,
Bedenken wij hoe zij gelukkig zijn
Vier kinderen zonder honger
ook de hond dankt zijn baas.
Onze voldaanheid toont zich
in andermans verdriet.
We stellen ons voor hoe ze lachen
Hoe wij hun lichaam verwarmen
Maar echt kennen doen we ze niet.
Onze, verborgen, armen.
Esther Porcelijn, 2013.