De laatste jaren heeft de gemeente Tilburg een koers ingezet die uit gaat van vertrouwen en nabijheid, perspectief biedt en die de menselijke maat voorop stelt. Dit heeft al tot diverse aanpassingen geleid binnen de aanpak voor de bijstand (Tilburg investeert in Perspectief) als ook de aanpak voor bestaanszekerheid en schuldenaanpak. Helaas leiden - landelijke - kaders binnen de Participatiewet in de praktijk tot schrijnende situaties voor Tilburgers.

De voorbije maanden heeft de GroenLinks fractie meerdere werkbezoeken afgelegd bij zorgaanbieders en instellingen die WLZ zorg leveren aan Tilburgers die een bijstandsuitkering ontvangen. Binnen deze zorginstellingen wonen cliënten op locatie of wonen zij in nabijheid zelfstandig in de wijk.

De voeding voor deze cliënten wordt soms verzorgd door de zorginstelling, soms zijn cliënten zelf verantwoordelijk voor het kopen van voeding waarvoor zij voedingsgeld ontvangen vanuit de zorgaanbieder. Doordat dit voedingsgeld als inkomen wordt gezien binnen de kaders van de Participatiewet, wordt het op de uitkering gekort. Dit leidt tot schrijnende situaties voor Tilburgers in kwetsbare posities die – zeker in deze tijden – extra hard getroffen worden met hogere prijzen voor voedsel.

Ook in het akkoord ‘Meer voor Elkaar’ is de ambitie uitgesproken om maatwerk en de uitvoering voorop te zetten door bijvoorbeeld bureaucratie uit regelingen te schrappen. Het akkoord stelt terecht dat een duurzame stad in balans betekent om aandacht te hebben voor mensen die het steeds moeilijker hebben om het hoofd boven water te houden.

Voor GroenLinks is het belangrijk om bestaanszekerheid te versterken voor Tilburgers in een kwetsbare positie met een smalle beurs als ook die hoge kosten voor levensonderhoud hebben. Wanneer de situatie zich voor doet dat een zorgaanbieder voedingsgeld verstrekt in plaats van zorg in natura zou de ontvanger hierdoor niet benadeeld moeten worden. Als er dus niet wordt voorzien in voeding (zorg in natura) maar wel voedingsgeld wordt verstrekt, zou dit dan ook niet moeten worden gezien als middel binnen de Participatiewet. En dus ook niet gekort moeten worden op de bijstandsuitkering. GroenLinks roept het stadsbestuur op om praktisch te handelen, met de menselijke maat voorop, en het voedingsgeld voor deze Tilburgers niet meer te korten op hun bijstandsuitkering.

Namens GroenLinks werden de volgende schriftelijke vragen gesteld:

  1. Heeft het college een beeld hoe groot de groep Tilburgers is die een WLZ indicatie heeft met daarbij een bijstandsuitkering of een andersoortige uitkering (vanuit het UWV)?
  2. Hoe is het gesteld met de bestaanszekerheid van deze Tilburgers in tijden wanneer kosten voor levensonderhoud stijgen? Vinden zij voldoende de weg richting de armoederegelingen van de gemeente Tilburg?
  3. Heeft het college inzicht hoeveel Tilburgers die een bijstandsuitkering ontvangen en waarbij het voedingsgeld gekort wordt op hun uitkering?  
  4. Deelt het college de mening met de GroenLinks fractie dat Tilburgers met een zorgbehoefte die voedingsgeld ontvangen dat vervolgens gekort wordt op hun uitkering hard geraakt worden in hun bestaanszekerheid? Erkent het college dat deze groep Tilburgers onevenredig hard getroffen wordt in vergelijking met Tilburgers die hun voeding door middel van zorg in natura krijgen via de zorgaanbieder?
  5. Is het college bereid om generiek af te stappen van het beleid om voedingsgeld te korten op de uitkering voor deze Tilburgers? Zo ja, per wanneer wilt u dit doorvoeren? Zo nee, bent u bereid vaker maatwerk toe te passen in de uitvoering? Hoe wilt u dit borgen?